Εδώ Πολυτεχνείο!
ΓΚΛΟMΠ: v2=RIZA v0²+2a x sEισβάλλοντας στο Πολυτεχνείο
ΤΟΤΕ
Giat ΑΜΧ 30
KINHTHΡAΣ
Hispano-Suiza HS-110 multi-fuel
Kύλινδροι: 12
Μέγ. ισχύς: 680 ίπποι
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Ράβδοι στρέψης με αποσβεστήρες κραδασμών στο δεύτερο, τρίτο και τελευταίο τροχό
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Μέσω κιβωτίου 6 ταχυτήτων εμπρός-πίσω
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜήκοςxΠλάτοςxΎψος: 9,48x3,1x2,86 μ.
Βάρος: 36 τόνοι
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Τελική ταχύτητα: 65 χλμ./ώρα
ΟΠΛΙΣΜΟΣ
Πυροβόλο F2 των 105 χλστ. με 50 βλήματα αναχορηγία, δύο πολυβόλα των 7,62 χλστ. με 2.000 βλήματα
ΤΩΡΑ
Skoda Octavia 1.8T ΑΒΤ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Υπερτροφοδοτούμενος, βενζίνης του VW group
Κύλινδροι: 4
Μέγ. ισχύς: 193 ίπποι
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Ημιάκαμπτος άξονας, αντιστρεπτική ράβδος
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Στους εμπρός τροχούς, μέσω κιβωτίου 5 ταχυτήτων
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜήκοςxΠλάτοςxΎψος: 4,507x1,731x1,431 μ.
Βάρος: 1,375 τόνοι
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Τελική ταχύτητα: 220 χλμ./ώρα
ΟΠΛΙΣΜΟΣ
Το όπλο του οδηγού και φρουρού του κ. Βερελή.
Αναρχικοί και αστυνόμοι:
Γκλομπ: μία ρίχνει, τέσσερις τρως
Κράνος: γιατί what goes up must come down
Ασπίδα: γιατί είχαν και οι αρχαίοι
Περικνημίδες: γιατί έχει και ο Ροναλντίνιο
Δακρυγόνα: Μάρθα Βούρτση και Ξανθόπουλος 2 σε 1
Μολότοφ: αναρχικός χωρίς μολότοφ, κουραμπιές δίχως άχνη ζάχαρη
Μαντίλι: γιατί είμαστε παιδιά με ανατροφή, γαλλικά και μπαλέτο (ανάλογα με φωτ.: Γιάννη μου, πού ’ν’ το μαντίλι σου; Κράνος μόνο για τους προχωρημένους...
Πουκάμισο: πάντα καρό και συνήθως κόκκινο
Τζιν: τι άλλο δηλαδή;
Ελαστικά: φλεγόμενα, για ρομαντική ατμόσφαιρα
Πετάει, πετάει η... μολότοφ!
Ο καιρός που η ανώτατη βαθμίδα της εκπαίδευσης, η πανεπιστημιακή, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την παραγωγή έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Χημικό, επί των ημερών της Ναυαρίνου, πριν αποξενωθεί στο σημερινό ανέραστο χώρο του Ζωγράφου. Εκείνα τα χρόνια, το μόνο που χώριζε την πρακτική εξάσκηση από τη θεωρία ήταν η οδός Τζαβέλα, την οποία ακολουθούσαν οι προβληματισμένοι αναρχικοί, προκειμένου να αναζητήσουν διέξοδο στη θεωρία και πρώτες ύλες, για να πραγματώσουν την ουτοπία της ιδεολογίας τους. Διότι ήταν νέοι με πραγματικές ανησυχίες: ένας απλοϊκά έως και αστικά σκεπτόμενος νέος θα κατασκεύαζε μολότοφ με όποια πρώτη ύλη έβρισκε μπροστά του. Κάτι σαν άσκηση χειροτεχνίας με μπουκάλια και πανιά. Tres banal! Ένας διαπρεπής προβληματισμένος νέος θα αναζητούσε τη λύση των προβλημάτων του μέσα στο «Ναό της Γνώσης». Εκεί, στο Χημικό, όπου θα μπορούσε να εξυψώσει τη λαϊκή τέχνη σε επιστημονικό επίτευγμα.
Από τη λαϊκή ρετσίνα στη σοφιστικέ φιάλη
Το πρώτο μέλημα είναι το δοχείο. Η εύκολη και ταπεινή, βέβαια, επιλογή είναι ένα απλό μπουκάλι. Όμως αντιλαμβάνεστε πόσο μικροαστικό είναι να κάνεις επανάσταση εκσφενδονίζοντας «Johnie Walker», «Dewars» ή, στην καλύτερη περίπτωση, «Ρετσίνα Κουρτάκη» ή «Amstel»... γιατί έτσι σας αρέσει! Δεν προσήκει! Όμως, οι απιοειδείς φιάλες (και ενίοτε οι ογκομετρικές φιάλες, των 250 ml κατά προτίμηση ή οι ευρύλαιμες κωνικές), οι οποίες υπήρχαν και υπάρχουν σε όλα τα εργαστήρια, έχουν πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα, πέρα από το ότι κάνουν το όλο εγχείρημα να φαντάζει πιο «οργανωμένο» και σίγουρα πιο σοφιστικέ, τέλος πάντων, διατυμπανίζουν ταυτόχρονα το μαχητικό ρόλο του επιστημονικού προλεταριάτου. Καταρχάς, αυξανομένης της διατομής του στομίου μειώνεται ο χρόνος «όπλισης» ή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πλήρωσης της φιάλης με εύφλεκτον υγρόν, για το οποίο θα κάνουμε λόγο στη συνέχεια. Μικρότερος χρόνος πλήρωσης σημαίνει μεγαλύτερη πυκνότητα πυρών, κάτι σαν επαναληπτική καραμπίνα, δηλαδή. Βέβαια, δε μετράει μόνο η πυκνότητα των πυρών, αλλά και η ακτίνα τους. Η απιοειδής φιάλη προσφέρεται για καλύτερες ρίψεις, καθώς διαθέτει ικανό, σε μήκος, αλλά και σε εργονομία, «λαιμό». Ας όψεται ο μοχλοβραχίονας. Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε -αναφέρομαι στη νεολαία η οποία έχει εικόνα από τις σχετικές ταινίες- τις γερμανικές χειροβομβίδες σε σχήμα πιστονιού (για να μην ξεχνιόμαστε, εξακολουθείτε να διαβάζετε ένθετο των 4Τ), οι οποίες υπερείχαν κατά πολύ των σφαιρικών αμερικανικών, τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα. Ένα άλλο σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα είναι η ύπαρξη βαθμολογημένων χαραγών επί της υάλου, η οποία επιτρέπει την ακριβή μέτρηση του όγκου του υγρού. Προκειμένου να υπάρχει επαναληψιμότητα στο αποτέλεσμα, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Μάλιστα, κατά την ανάγνωση του όγκου η χαραγή οφείλει να εφάπτεται του σκοτεινού τμήματος του μηνίσκου του υγρού και ο οφθαλμός να ευρίσκεται εις το ύψος της χαραγής.
Στην πράξη
Μειονεκτήματα της παραπάνω φιάλης είναι ότι το στοίβαγμα και η αποθήκευσή της, λόγω του καμπύλου τού πυθμένος της, απαιτεί ειδικές διατάξεις (βλ. κούτες με εφημερίδες ή ροκανίδι στο κάτω μέρος τους). Σε αυτό το σημείο υπερτερούν οι κωνικές φιάλες. Δεύτερο μειονέκτημα, για ψαγμένους τελειομανείς, αποτελεί η λεία επιφάνεια, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη σχετικά γρήγορη αποκόλληση της ροής του αέρος κατά την πτήση, η οποία δημιουργεί στροβίλους ή αλλιώς μια σημαντική οπισθέλκουσα. Με απλά λόγια, μικρότερος χρόνος πτήσης και, κατά συνέπεια, μικρότερη ακτίνα δράσης. Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχουν απιοειδείς φιάλες, με ανάγλυφη επιφάνεια, σαγρέ, οι οποίες θα διατηρούσαν ένα οριακό στρώμα με τυρβώδη ροή, όπως ακριβώς τα μπαλάκια του γκολφ, ενός αθλήματος από το οποίο η επανάσταση πάντοτε εμπνεόταν. Βλέπετε, οι αναλογίες είναι πολλές. Το γκολφ διεξάγεται στην ύπαιθρο, όπως και οι περισσότερες επαναστάσεις, χρησιμοποιεί μπαστούνια, μια εξευγενισμένη μορφή ροπάλου, χτυπάει μπαλάκια και όλες οι προσπάθειες –παικτών και επαναστατών- καταλήγουν, τελικά, σε μια μαύρη τρύπα! Μια σημαντική αισθητική προσέγγιση, η οποία φανερώνει με τρόπο αποκαλυπτικό τις ομοιότητες, είναι ότι επαναστάτες και παίκτες του γκολφ αρέσκονται να φορούν τραγιάσκες!
Το Υγρόν Πυρ
Από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα, στα Εξάρχεια, το υγρόν πυρ παραμένει ένα επτασφράγιστο μυστικό. Διά της μαιευτικής μεθόδου θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε ποια είναι εκείνη η χημική σύνθεση η οποία εκφράζει περισσότερο τον αντεξουσιαστή της εποχής μας. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι περισσότεροι φανατικοί αριστερίζοντες έχουν αφυπνισμένη περιβαλλοντική συνείδηση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αποκλείεται να επιλέξουν καύσιμο που εκπέμπει βλαβερούς για το περιβάλλον ρύπους. ¶ρα βενζίνη συμβατική με τετραιθυλιούχο ή τετραμεθυλιούχο μόλυβδο είναι μάλλον εκτός συζήτησης, παρά τις αντικροτικές ιδιότητες του τελευταίου, οι οποίες συμβάλλουν σε μια πιο ομαλή καύση. Εξαιρείται επίσης το πετρέλαιο ντίζελ, ανεξαρτήτως αριθμού κετανίου, αλλά και το μαζούτ, εξαιτίας των ενώσεων του θείου, αλλά και της ατελούς καύσης, η οποία απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες άκαυστων υδρογονανθράκων. Οι επιλογές που υπολείπονται είναι μάλλον δύο, η αμόλυβδη βενζίνη, αλλά φυσικά και η αιθυλική αλκοόλη ή αιθανόλη, το γνωστό σε όλους μας οινόπνευμα. Βέβαια, ένας καθώς πρέπει επαναστάτης δε θα επέτρεπε ποτέ την άσκοπη θυσία τόσο μεγάλων ποσοτήτων αιθυλικής αλκοόλης, την οποία μάλλον θα κρατούσε για μελλοντική φαρμακευτική χρήση. ¶ρα, συμπερασματικά, βάσει ιδεολογίας, η επιλογή της χρήσης αμόλυβδης βενζίνης είναι μάλλον μονόδρομος. Βέβαια, προς αποφυγήν ατυχημάτων, όπως η πρόωρη ανατίναξη, καλό θα ήταν να γίνει ένας έλεγχος της πτητικότητας με τον προσδιορισμό ατμών κατά τη μέθοδο Reid σε lb/in2. Για την υπό συζήτηση χρήση, οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο αριθμός οκτανίου, δηλαδή η επί τοις εκατό κατ’ όγκο περιεκτικότητα σε 2-2-4 τριμέθυλο πεντάνιο, ή ισοοκτάνιο μίγματος n-επτανίου δεν είναι ιδιαιτέρως σημαντική. Από εκεί και πέρα βέβαια, ελλείψει άλλων υλικών, τα πάντα δύνανται να χρησιμοποιηθούν. Σε τουριστικές περιοχές δε, ο καθένας μπορεί να προμηθευτεί από τα διάφορα μπαρ έτοιμες «μπόμπες»...
Come on baby, light my fire
Ο λόγος για τον τρόπο μετάδοσης της φλόγας στα προαναφερθέντα υγρά. Διότι, χωρίς φλόγα, το μόνο που μπορεί να πετύχει ένα κοκτέιλ μολότοφ είναι να καθαρίσει τα πέλματα των δυνάμεων καταστολής από τσίχλες και μουντζούρες. ¶ντε και να τους βοηθήσει να μαστουρώσουν λίγο, ας είναι καλά οι κυκλικοί υδρογονάνθρακες. Εδώ το θέμα είναι πλέον ταξικό. Η φιάλη περιτυλιγμένη με στουπί εκφράζει την εργατική τάξη, ενώ η βαριεστημένη αστική τάξη, που επαναστατεί ενάντια στον εαυτό της, περισσότερο από πλήξη και ανάγκη να ξεχωρίσει παρά από ιδεολογία (ο Φρόιντ σίγουρα θα μπορούσε να το αναπτύξει καλύτερα το θέμα), θα προτιμούσε κάτι σε λινό ή επώνυμο βαμβακερό. Για τη συγκεκριμένη ομάδα, να πούμε ότι καλό είναι να αποφεύγεται το Rolex με μπρασελέ, γιατί με τις απότομες κινήσεις μπορεί να ανοίξει... Σίγουρα, τα «συνθετικά» αντενδείκνυνται, καθώς έχουν μικρότερη απορροφητικότητα, καίγονται γρηγορότερα και είναι διαλυτά στη βενζίνη.
Όμως, όπως αναφέραμε και στην αρχή, αυτά τα χρόνια πέρασαν ανεπιστρεπτί. Αν και η αναίτια βία σε κάθε της μορφή, προς όπου και εάν απευθύνεται, είναι καταδικαστέα, η επαναστατική, ανατρεπτική και αντεξουσιαστική τάση των νέων αποτελεί δείγμα πνευματικής ανησυχίας και αναζήτησης. Δυστυχώς, όσο και αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ανεβάζει τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη μας, το αίμα των νέων μας φαίνεται να ψύχεται (αρχή διατήρησης της ενέργειας σε άλλη κλίμακα), καθώς όλοι επιθυμούν να είναι... cool. Και σήμερα νέοι ακολουθούν την οδό Τζαβέλα και πηγαίνουν στο «Ναό της Γνώσης». Μόνο που αυτό που αναζητούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι γκόμενες!_ Θάνος Ανδρόνικος
BOX
Για την ιστορία...
Οι βόμβες μολότοφ μπορεί να πρωτοεμφανίστηκαν στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, στα χέρια των εθνικιστών του Φράνκο, εναντίον ρωσικών αρμάτων μάχης, όμως την ονομασία τους την οφείλουν στη μεταγενέστερη εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη Φινλανδία, πρωτεργάτης της οποίας ήταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Vyacheslav Mikhailovich Molotov. Η εισβολή επιχειρήθηκε ύστερα από άρνηση της φινλανδικής κυβέρνησης στο αίτημα του Στάλιν, βάσει της συμφωνίας Molotov-Ribbentrop (ο δεύτερος αντιπροσώπευε τις Δυνάμεις του ¶ξονα), να ιδρύσει σοβιετικές βάσεις στο έδαφός της. Κατά την εισβολή, ο σύντροφος Mολότοφ, σε ραδιοφωνική εκπομπή, αρνήθηκε το ότι η Φινλανδία είχε βομβαρδιστεί και ισχυρίστηκε ότι απλώς έγινε ρίψη τροφίμων και εφοδίων στους πεινασμένους Φινλανδούς (ακόμα και ο Γκέμπελς είχε πρότυπα!). Σε απάντησή τους οι Φινλανδοί υποδέχτηκαν τα ρωσικά άρματα μάχης με «Molotov Cocktails». Μάλιστα αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικά, καθώς το πίσω μέρος των T-26 ήταν ιδιαίτερα ευάλωτο, καθώς ήταν ανοιχτό και η μηχανή συχνά αναφλεγόταν. Έτσι ανακηρύχτηκε ως το «αντιαρματικό των φτωχών» και χρησιμοποιήθηκε συχνά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου κατά των Δυνάμεων του ¶ξονα κυρίως σε αστικές περιοχές, όπως στην εξέγερση του εβραϊκού γκέτο στη Βαρσοβία, αλλά και το 1948 στον αραβο-ισραηλινό πόλεμο. Η ανάπτυξή τους και η τελειοποίησή τους οφείλεται στο Φινλανδό Λοχαγό Eero Kuittinen, διοικητή της Er. PionK, καθώς τότε η παραγωγή τους ήταν εργοστασιακή, με σπαρματσέτο στο πλάι για να ανάβουν εύκολα.